مسابقات ورزشی کارکنان بهزیستی

امروز دو روی سکه هستم، روی پر از شادی و دیگری، روی پر از غم. با توجه به اولین روز بیست بیست، رویه اول را برای این نوشتار انتخاب میکنم.
یادم نمی آید، آخرین بار کی مسابقه رسمی دادم. رقابت کردن، رقابت بدنی کردن.
آخرین بار مسابقات شطرنج کارمندان بهزیستی استان تهران چند سال قبل شرکت کردم. آن زمان مربی کودکان شبه خانواده بودم. رفتم فرم شرکت در مسابقات را پر کنم، اداری ازم تاریخ تولدم را پرسید و دقایقی بعد گفت، در گروه میانسال ها میتوانی شرکت کنی، هنگ کردم‌. انتظار شنیدن این حرف را نداشتم!  میانسال؟ گفتم دوباره چک کن و تاریخ تولدم را چک کرد و مطمینم کرد که در طبقه میانسالان میتوانم شرکت کنم.
انگار با پُتک زده باشندم.  آخه یعنی چی؟ از خودم می‌پرسیدم
کلی هم که بدنت آماده باشد و همچون جوانان و پا به پای آنها بازی کنی و جست و خیز ، اُن عدد در شناسنامه چیز دیگری میگوید.
بعد از مدتها سرانجام پذیرفتم، میانسال بودنم را. و میانسال بودن را نه در جسمم که در افکار و اندیشه هایم یافتم.
تا حدودی محافظه کار بودن، غوطه خوری عملی در لاادری گری و.
باری امسال برای دو میدانی به مسابقات کارمندان بهزیستی، اعزام شدم. هنگام شروع مسابقه ضربان قلبم بالاتر می‌رفت، حس هیجان و خونی که در رگان و عضلاتم جاری شده بود را لمس میکردم. واقعاً سالها بود حس رقابت و هیجان و آدرنالین را حس نکرده بودم. آخرین بارم، شاید به دوران دانشجویی باز می‌گشت آنقدر زمان از آن گذشته بود که فراموش کرده بودم.
حس جالب و دوست داشتنی است.
شرکت در یک مسابقه رسمی.
خط پایان را که رد کردم، با خودم وعده دادم سالهای بعد جدی تر به این موضوع بپردازم. چرا که از آن لذت بردم.
البته که هیچ مقامی نیاوردم.
اما نوع مسابقات:
متاسفانه اکثر شرکت کنندگان، نیروهای ستادی بودند و حال آنکه بدنه اصلی و حجم اصلی کار در بهزیستی بر دوش کارمندان صفی است. حجم سنگین مواجه با آسیب‌های اجتماعی که اگر مددکار و کارمند صفی، به خودش، حواسش جمع نباشد، می‌بیند که در کلی مشکلات خُلقی و روانی درگیر شده است.
افتتاحیه ای در کار نبود، شرکت کنندگان نسبت به هم غریبه بودیم و هنوز بعد از ۲۵۰۰ سال از شروع بازی های المپیک، ما کارکردهای آن را نمی‌دانیم. این که این مسابقات بسیاری کارکرد دارد که یکی از آنها آشنایی افراد با هم است‌ اگر من به عنوان خط ۱۲۳، در کل کشور، آشنای همکار داشته باشم، قطعاً کمک بهتری میتوانم به مخاطبی که در سطح کشور، مشکلی دارد، داشته باشم.
ما ملزومات دنیای مدرن را بدون آنکه کارکرد آن را بدانیم، طوطی وار پیاده کرده ایم.
 ای کاش روزی برسد که روح موجود در مناسبات جدید را کشف کنیم.
با توجه به تجربه اخیرم، دریافتم حضور در یک مسابقه رسمی و هدف گذاری در آن در ایجاد شادابی و تولید هورمون‌های شادی آور اثر گذاری بسیاری دارد‌.
دوستان خواننده پرچنان که شاید مُودشان اغلب پایین است و یا دچار افسردگی های فصلی، کوتاه مدت یا مزمن هستند،  و یا در حال دارو درمانی، به این مهم توجه بیشتری داشته باشند.

@parrchenan

شرکت ,مسابقات ,مسابقه ,آخرین ,میانسال ,داشته ,مسابقه رسمی ,تاریخ تولدم منبع